Duże inwestycje w nowe sieci energetyczne

Duże inwestycje w nowe sieci energetyczne

Przesył energii elektrycznej wiąże się ze stratami w sieci które sięgają nawet 12 procent. Jest to około 18 terawatogodzin energii ze 150 TWh wyprodukowanych w naszym kraju. – Części strat nie da się uniknąć, ale te dane oznaczają, że straty w Polsce są większe od średniej unijnej nawet o połowę – powiedział „Rzeczpospolitej" prof. Władysław Mielczarski z Politechniki Łódzkiej.

Ekspert tłumaczy, że największy problem można zaobserwować w sieci tzw. niższych napięć, należących do spółek dystrybucyjnych. Znacznie mniej ubywa energii w czasie przesyłu sieciami o wysokim napięciu, którymi opiekuje się PSE Operator odpowiadający za cały system.

Prof. Krzysztof Żmijewski z Politechniki Warszawskiej wylicza, że straty na sieciach przesyłowych wynoszą tylko ok. 3 TWh rocznie, natomiast na liniach dystrybucyjnych wynoszą one ok. 15 TWh. Jego zdaniem najgorsza sytuacja jest we wschodnich regionach naszego kraju. – Tu są obszary, gdzie straty na przesyle sięgają nawet 19 proc. – powiedział – Im wyższe napięcie, tym niższe straty.

Prof. Żmiejewski uważa, że bolączką polskiego systemu jest nawet dwukrotnie mniejsza gęstość niż u naszych zachodnich sąsiadów i spadek napięcia. Równocześnie odcinki linii są długie, co też zwiększa straty.

Koszt ułożenia 1 km linii napowietrznej 400 kV(jednotorowej) to 4 mln złotych

– Jeżeli na początku linii napięcie wynosi 230 V, to na końcu odcinka może spaść już do 170 – 180 V. Przeciętnego odbiorcy nie interesują straty przesyłowe, ale to, by w gniazdku było odpowiednio wysokie napięcie. Jeśli spada, to wiele energooszczędnych urządzeń po prostu przestaje działać lub nawet ulega zniszczeniu – mówi prof. Żmijewski.

W krajach Unii Europejskiej np. Wielkiej Brytanii, Belgii, Niemczech czy Holandii, linii niskich napięć jest mniej. To – zdaniem ekspertów – korzystne rozwiązanie, bo przesyłanie energii liniami wysokiego napięcia powoduje spadek strat.

Bolączką polskiego systemu elektroenergetycznego jest też wiek. – Mamy stare transformatory i stare linie, formalnie nie powinny działać starsze niż 30-letnie, ale w naszym kraju takie właśnie są – twierdzi prof. Żmijewski. Przedstawił on stopień dekapitalizacji sieci liczony nie według amortyzacji, ale stanu technicznego, a dane przedstawiają się bardzo niekorzystnie. – Sieci o najwyższym napięciu zdekapitalizowane są w 71 proc., a linie 220 kV – w ponad 80 proc. – informuje ekspert. – W niektórych regionach: Zamojskiem czy Białostockiem, dekapitalizacja linii należących do dystrybucji sięga 90 proc.

Zaległości do nadrobienia

Nowoczesna sieć to niższe straty na przesyle.

O potrzebie inwestycji w sieci energetyczne w Polsce mówi się dużo. Z jednej strony konieczna jest rozbudowa systemu, z drugiej – modernizacja. Oznacza to ogromne wydatki. Plany inwestycyjne posiada zarówno PSE Operator a także spółki dystrybucyjne. Cztery państwowe grupy energetyczne wydają setki milionów złotych rocznie na nowe linie w spółkach dystrybucyjnych.

Ale realizacja jest trudna nie tylko ze względu na koszty. Problemem jest tzw. prawo drogi i rozmowy z właścicielami gruntów, po których ma przebiegać linia, oraz uzyskanie pozwoleń. Z tych powodów zdarzają się sytuacje, że budowa trwa nawet ponad dziesięć lat.

Duże wydatki w sektorze

Budowa nowych elektrowni w Polsce to też duży wysiłek dla systemu elektroenergetycznego. Konieczna będzie budowa kolejnych linii, dzięki którym możliwe będzie przesłanie energii w głąb kraju. Eksperci wyliczają, że na potrzeby elektrowni atomowej o mocy 3,2 tys. MW trzeba zbudować 1500 km linii 400 kV, co może kosztować około 1,5 mld euro. Jeżeli powstaną farmy wiatrowe na Bałtyku, to musi najpierw powstać wielka linia wzdłuż polskiego wybrzeża – ponad 300 km – a od niej mniejsze na południe. Eksperci wyliczają na 200 mld zł koszty niezbędnych inwestycji w polskiej energetyce.


(pl)